Przełomowy odcinek potoku Młynówka w południowo-wschodniej części Pogórza Kaczawskiego w Parku Krajobrazowym “Chełmy”, pomiędzy Nową Wsią Wielką i śródleśną osadą Siedmica na wschodzie nosi nazwę Wąwozu Siedmickiego. Tę samą nazwę nosi rezerwat przyrody, który obejmuje nie tylko skalisty przełom, ale również sąsiednie odcinki dna doliny i spore fragmenty przyległej wierzchowiny. Został on ustanowiony w 2001 r. i zajmuje powierzchnię 68 ha.
Przedmiotem ochrony są głównie zbiorowiska leśne. Dominują dąbrowy porastające strome zbocza doliny, złożone ze skarlałych dębów o zdeformowanych konarach, przystosowanych do niestabilnego, a równocześnie dość suchego podłoża. Na stromych zboczach, ale w miejscach bardziej wilgotnych, rośnie las klonowo-lipowy. Wzdłuż Młynówki, we wschodniej części rezerwatu, rośnie łęg jesionowo-olszowy, lokalnie przechodzący w zarośla wierzby i trzcinowiska. Miejscami łęgi ustępują zmiennowilgotnym łąkom trzęślicowym na żyznym, wilgotnym podłożu. W rezerwacie stwierdzono obecność ponad 250 gatunków roślin, w tym 19 gatunków chronionych.
Występuje tu duża populacja salamandry plamistej. Pod względem geologicznym przełomowy odcinek Młynówki został wyżłobiony w skałach zieleńcowych, które są zmienionymi podmorskimi lawami o składzie bazaltu. Na skalistych zboczach doliny występują zieleńce z dobrze zachowanymi lawami poduszkowymi w postaci owalnych, wydzielonych fragmentów skały o długości do 50 cm i grubości do 20 cm, ułożonych równolegle do siebie. Skalne baszty, ściany i ambony osiągają do 20 m wysokości.
Opis: Piotr Migoń
